اللهم صل علی علی بن موسی الرضا 

 

 

مولا جان

دلم بی نهایت هوای آن بزم و مهمانی را کرده...

هوای آن رزق و روزی ِ کنارت

هوای آن عشق بازی ها و اشک ها

هوای دل دل کردن ها و ...

هیچ وقت فکر نمیکردم دل تنگ ِ آن همه سختی شوم اما...

دلم هوای شب های قدر و باب الجوادت کرده...

می دانم هیچ وقت تکرار نخواهد شد

اما...

 

 


نوشته شده توسط عزیزالله در دوشنبه 92/7/1 و ساعت 2:10 عصر
نظرات دیگران()
الحمدلله رب العالمین 

دلت از این همه سیاهی، به تنگ آمده است. گویا تاب ماندن در این دنیا را نداری. به هر سو نظر می افکنی. عصیان می بینی و ظلمت؛ سیاه چالی شده است پر از نکبت و فتنه ها از در و دیوار، بر سر این مردم غرق در غفلت و فراموشی می بارد.
ناگهان می شنوی که: «هر گاه فتنه ها، همه شهرها را در بر گرفت، به قم پناه ببرید که همانا بلاها از این شهر، دفع شده است»
چشم که باز می کنی، نگاهت به گنبد زیبای حرم می افتد و بی اختیار، اشک از دیدگانت جاری می شود. تو گویی آغوش پر مهر حضرت معصومه علیهاالسلام را حس می کنی که تو را زیر پر و بال خویش گرفته، بر زخم های سینه خسته ات مرهم می نهد. نگاهی به آسمان زیبای حرم می کنی و آهسته می گویی: «الحمد لله رب العالمین».


نوشته شده توسط عزیزالله در دوشنبه 91/12/7 و ساعت 3:30 عصر
نظرات دیگران()
<      1   2   3   4   5   >>   >

لیست کل یادداشت های این وبلاگ
طراح قالب: رضا امین زاده** پارسی بلاگ پیشرفته ترین سیستم مدیریت وبلاگ
بالا